Σας καλωσορίζω για μια ακόμα φορά στο σαλόνι του μυαλού που δυστυχώς είναι λίγο ακατάστατο αλλά ...δεν πρόλαβα!!! Μια πολύ ωραία δικαιολογία...Δεν πρόλαβα. Εγώ προσπαθώ να προλάβω και τα 7 καρπούζια που έβαλα κάτω από την μασχάλη μου γι αύτο πηγαίνω σαν τον Βέγγο που τόσο πολύ αγαπώ. Σε αυτή μου την ανάρτηση θα ξεκινήσω ένα κύκλο αναδρομής στα editorial που γραφτήκανε αλλά και που γράφονται στην εφημερίδα Thassistas (όσοι δεν την ξέρετε πατήστε εδώ Thassistas). Είναι ένα παιδί που μεγαλώνει και έχει αγαπηθεί από όλες τις ηλικίες μιας και έχει να χαμογελάσει σε όλους μας κάτι. Τα κείμενα στην αρχή της εφημερίδας είναι σκέψεις, ιδέες, προβληματισμοί, προτάσεις, μπιχτές, ενημερώσεις, προτροπές από την αφεντιά μου προς όλους τους αναγνώστες και όχι μόνο. Είναι λόγια που δεν είχα ποτέ σκεφτεί πριν γράψω και που ποτέ δεν είχαν σαν σκοπό να προσβάλουν προσωπικά κάποιον. Είναι ανάγκη έκφρασης και φωνής. Η απόφαση μου να τοποθετήσω τα πιο συμαντικά editorial στο ιστολόγιο μου είναι καθαρά αρχειακή. Σας ευχαριστώ αγαπάτε την Θασίστας!Στην διάθεσή σας...
Thassistas No1 1-1-2012:
Καλωσήλθατε στην 1η έκδοση απλά μιας ανάγκης για λίγο γέλιο στην ζωή μας.
Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Just ...Χαμόγελο
Μην περιμένετε πολλά λόγια για το τι, πως και γιατί γίνεται όλο αυτό.
Απλά γίνεται... και αν θέλετε να γίνετε μέλος, φίλος, να συμμετέχετε ενεργά
και εσείς στο κίνημα «Thassistas» θα μας βρείτε στο 1) e-mail: thassistas@yahoo.gr
και 2) facebook: thassistas
Από ‘δώ και πέρα ...γελάμε την ίδια γλώσσα.
Thassistas No6 15-3-2012
Η 6η thassistas μπορεί μετά από χρόνια να καυχέται πως ήταν από τις πρώτες και να επιδεικνύει τα κάλη της με μεγάλη περηφάνια ή απλά να είναι μια τσαπερδόνα που πέρασε φρέσκια και γελαστή. Προτιμώ το 3ο. Το Τώρα. Τώρα είναι η ώρα για ένα ανέκδοτο, πάντα είναι η ώρα για ένα ανέκδοτο, για να σπάσει τον πάγο, για να φέρει κοντά 2 ανθρώπους, για την γιαγιά, τον παππού, την παρέα, την θρησκεία, την ομάδα, την γυναίκα, τον άνδρα....
Ένας άνδρας γυρίζει σπίτι του μαζί με 3 φίλους του μετά από μία 8ωρη βόλτα σε bar και club. Μπαίνουν στο σπίτι παραπατώντας, αράζουν στον καναπέ και ο οικοδεσπότης πάει πίσω από το μπαράκι για να βάλει ποτά. Ένας από τους 3 καλεσμένους παρατηρεί το τεράστιο χάλκινο gong που ο οικοδεσπότης έχει μέσα στο σαλόνι. - Ρε συ Μπάμπη, τι είναι αυτό ; - Αυτό είναι ένα ρολόι που μιλάει! - Τι λε ρε φίλε, υπάρχει τέτοιο πράγμα; Και πώς δουλεύει; - Να, δες ...και αρπάζει το σφυρί και τραβάει ένα δυνατό χτύπημα στο gong, τόσo δυνατό που έτριξαν τα τζάμια. Κάθονται και οι 3 φίλοι και περιμένουν να το ακούσουν να λέει την ώρα, ώσπου ακούγεται μια φωνή από το διπλανό διαμέρισμα : ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΡΕ; 5 ΠΑΡΑ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΙ!!
Thassistas Νο13 1-11-2012:
Γειά σας... γειά σας... και καλό μήνα. Ο τελευταίος του 2012 και σίγουρα ένας από τους πιο όμορφους λόγο Χριστουγέννων και γενικά εορτών. Φέτος βέβαια έχει άλλες 2 μεγάλες χαρές. Η 1η είναι αυτή που συμβαίνει μία μόνο φορά κάθε 824 χρόνια. Οι Κινέζοι το αποκαλούν ... "Τσάντα με χρήματα"....
Ο Δεκέμβρης, λοιπόν, του έτους αυτού έχει 5 Σάββατα, 5 Κυριακές και 5 Δευτέρες! Γιούπιιιιιι! (σιγά τ΄αυγά). Το 2ο έξτρα χαρμόσινο γεγονότο είναι η έλευση της ?ης δόσης. Πρεζάκια με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καταντήσαμε να μην μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την δόση μας. Να μην δουλεύει τίποτα, να μην πληρώνεται τίποτα, να μην κινείται τίποτα. Ούτε το πουλί...γιατί κι αυτό ως γνωστόν ...για να τραφεί πρέπει ν΄ αλλάζει τη τροφή κι όχι σκέτο καναβούρι καναβούρι. Δυστυχώς όμως μόνο καναβούρι, καναβούρι παίζει. Όταν πάρει την δόση του ... θα χτίσει είκοσι φωλιές κι άμα γουστάρει αγκαλιές από κανάρα σε κανάρα θα πετάει.Αυτό είναι ....θα ανθίσουν ξανα και οι οικοδομικές εργασίες...Άκου 20 φωλιές..... Καλό Δεκέμβρη και μην ξεχνάτε ...."Τσάντα με χρήματα"!!! 5 Σάββατα, 5 Κυριακές και 5 Δευτέρες! Πο πο μούντζες!!!
Thassistas No17 1-2-2013:
Φαγητό, φαγητό, φαγητό. Μ’αυτό θα ασχοληθώ. Ξυπνάς το πρωί ανοίγεις την τηλεόραση ...τσούπ! Μοσχαράκι μελιτζανάτο. Αλάζεις κανάλι ...τσούπ! Μεσογειακό κέικ. Λες δεν μπορεί κάπου θα έχει κινούμενα σχέδια για παιδιά. Ξαναλλάζεις κανάλι ...τσούπ! Γλυκόξινο κοτόπουλο. ΕΕΕΕ!!!! τρελαίνεσαι και ΄συ, πας κουζίνα και αλείφεις δύο φέτες ψωμί ή φρυγανιά με βούτυρο και μαρμελάδα. Κάνεις κανα δυό ώρες δουλειά και κατα της 4-5 αφού έχεις φάει ρεβύθια (που είναι και πολύ ωραία) ανοίγεις το TVκούτι να χαζέψεις κάνενα βραζιλιανοτουρκικο-επαναλληψοελληνικό σήριαλ, έτσι βρε αδερφέ για να περάσει η ώρα και ...τσουπ! σε πέφτει μέχρι το πάτωμα...
η ψυχολογία μιας και ακούς «Αστακός με σάλτσα ταρτάρ». Πείτε μου πως θα το αντέξεις...πως? Κλείνεις το παλιοκούτι και βγαίνεις για περίπατο να μαζέψεις ...καθαρό αέρα μιας και ακόμα δεν έχει φορολογηθεί. Γυρνάς σπίτι ανανεωμένος και λίγο πεινασμένος από την βόλτα. Έχει πάει ήδη 8 και αφού κάνεις και λίγο δίαιτα, ξεκινάς να κόψεις σαλατούλα με κανα ψωμούδ’ ή καναδυό φρυγανούδες. Ωραία λες από μέσα σου.Σήμερα δεν θα φάω αργά. Τελειώνεις το λιτοδίαιτο κολατσιό σου και την ξαναπέφτεις στο κουτί για καμιά ταινία...στο STAR. Ξεκινάει ωραία ταινία και είσαι καθηλομένος μέχρι την στιγμή που μπαίνουν διαφημίσεις....και περιμένεις να τελειώσουν.
Περιμένεις....περιμένεις....περιμένεις... λες δεν μπορεί θα ξέχασαν να σταματήσουν τις διαφημίσεις. Συνήθως από την πολύ καθυστέρηση έχεις ήδη ξεχάσει τι έβλεπες και κάνεις το μεγάλο λάθος να αλλάξεις κανάλι. Να κάνεις το λεγόμενο ζάπινκ. Αφού περιπλανιέσαι λίγα λεπτά ανάμεσα σε πολιτικές φανφάρες και αναλύσεις ούρων για να δείς που θα το αφήσεις, βρίσκεις μοναδικό ενδιαφέρον πάλι σε εκπομπή φαγητού. Στην αρχή όλα είναι καλά. Το στομάχι σου δεν διαμαρτύρεται στον εγκέφαλο. Όσο η ώρα πλησιάζει όμως και το ρολόι φτάνει να κλείσει το 24ωρο της ημέρας....γίνεται το μεγάλο ΜΠΑΜ!!! «Σολομός με αρώματα Thai, Kουνέλι τσουδιστό με ζαφορά
και κύμινο, Καρέ αρνί με πουρέ σιλινόριζας και λουκουμάδες μανιτάρι, Ριζότο με κουκουνάρι και μπαρμπούνι με λιαστή ντομάτα, Αμυγδαλόπιτα ελαιόλαδο με σοκολάτα, σούπα αχλάδι βανίλια, τουΐλ σοκολάτα, Tάρτα σοκολάτας με φραμπουάζ, Καραμελωμένα σου με κρέμα...». Σηκώνεσαι από τον καναπέ με μεγάλη αυτοπεποίθηση και χωρίς καθόλου ενοχές...ανοίγεις το ψυγείο...Το κοιτάς...Σε κοιτά...και αρχίζει ο πόλεμος. Τρως ότι βρείς, με τους πιο τρελούς συνδυασμούς και μόλις νικήσεις στην ολιγόλεπτη αυτή μάχη...γυρίζεις στον καναπέ και ξεφυσάς γεμά-τος ενοχές. Μετά πό λίγο κλείνεις την τηλεόραση και πας για ύπνο λέγοντας στον εαυτό σου πόσο λάθος έκανες που έφαγες βράδυ. Σκεπάζεσαι και κλείνεις το φως. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!
Thassistas No20 15-3-2013:
Eνός λεπτού κραυγή , για όλες τις σιωπές που κρατήσαμε.!
Τι λέτε...δεν είναι καλή ιδέα. Μάλλον δεν λέτε τίποτα. Αν λέγατε κάτι ...θα σας άκουγα. Θα επικοινωνούσαμε, θα εκτει-θέμεθα, θα τσαλακωνόμασταν. Άλήθεια...έχετε τσαλακωθεί ποτε? Έχετε τσαλακώσει την εικόνα σας για κάτι που επιθυμούσατε? Για κάτι που σας έκανε πιο δυνατούς, πιο όμορφους, πιο γεμάτους. Για κάτι που γέμιζε την ψυχή σας, την ματιά σας και το χαμόγελό σας. Τι? Δεν ξεβολεύεστε από τα πρέπει και τα δήθεν? Μια κραυγή! Μια κραυγή δεν είναι και τόσο δύσκολη. Μια κραυγή, έστω και πίσω από το δάχτυλο που είστε κρυμένοι. Κάλα. Κρατήστε εσείς τις σιωπές και ακούστε κρυφά τις κραυγές που σας καλούν. Κοροϊδέψτε, χλευάστε, σχολιάστε με δόλο, προσβάλετε και ποδοπατήστε όλες εκείνες τις κραυγές που εσας χτυπάν την πλάτη. Είμαι περίεργος.... και αναρωτιέμαι... αντιδράτε? Πως? Αντιστέκεστε? Πως? Προτείνετε? Τι? Κουρέυεστε? Που? Ελπίζω όχι στην Κύπρο... Ναι! Ναι! το ξέρω... ο διπλανός βλέπει τηλεόραση και που να πάτε τέτοια ώρα μόνοι σας. Που να ξεβολεύστε από το Τούρκικο, το Σουλεϊμάν. Σήκω...σήκω πάνω ...ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΜΑΝ σήκω και αντέδρασε. Σου το ζητώ εγώ...το παιδί σου, ο φίλος ή ο συγγενής σου, ο άντρας και ο παππούς σου, η γιαγιά ή η αδερφή σου, η μητέρα, η γυναίκα... η συνείδησή σου.
Σήκω... τώρα!!! ΤΩΡΑ!!! ...και πήγαινε για ύπνο. Έχει περάσει ή ώρα και έχουν τελειώσει και οι ειδήσεις.
...ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΡΩΣ...
....έρχονται κι άλλα editorial σύντομα
